Heup- en knieprothesen in letselschadezaken

Betrokkene heeft gevorderde slijtage in de knie. Lopen en traplopen doen pijn. ’s Nachts houdt de pijn aan. Fysiotherapie en pijnstillers helpen onvoldoende. Werken lukt alleen nog met aanpassingen. De orthopeed adviseert een knieprothese.

Na de operatie ziet de röntgenfoto er goed uit. Toch blijft knielen moeilijk. Hurken lukt nauwelijks. Lang staan geeft pijn. Pas onder gewone dagbelasting komen de restklachten naar voren. Dat is de kern van prothesedossiers: de foto vertelt niet het hele verhaal.

Mijn achtergrond

Op 5 september 2018 promoveerde ik aan de Universiteit Leiden op The value of total hip and knee arthroplasties for patients.

Ik volgde mensen vóór en na een heup- of knieprothese, langdurig en systematisch. We maten wat echt telt voor herstel: pijn, functioneren in het dagelijks leven, kwaliteit van leven en terugkeer naar werk.

De uitkomsten waren duidelijk:

• De meeste mensen met een heupprothese herstellen binnen het eerste jaar goed.
• De ernst van de slijtage op de röntgenfoto voorspelt de uitkomst redelijk bij een heup, maar veel minder bij een knie.
• Verwachtingen vóór de operatie beïnvloeden hoe tevreden iemand na de operatie is.
• Knielen en hurken blijven na een knieprothese vaak beperkt.
• Werkhervatting lukt meestal, maar vaak met aanpassingen in uren of taken.

Vroege herkenning van risico’s en een goed gecoördineerde aanpak verbeteren het herstel.

Relevantie voor letselschade

Een prothese is geen eindpunt. Bot geneest voorspelbaar, maar pezen, kapsel, kraakbeen en zenuwen herstellen trager.

Restklachten worden pas zichtbaar bij het gewone leven: werk, zorgtaken, dagelijkse belasting.

Daarom geldt in letselschade: functie vóór foto.

Causaliteit, (relatieve) medische eindtoestand en re-integratie vragen om een beoordeling die niet stopt bij een nette controlefoto, maar kijkt naar wat iemand werkelijk kan in het dagelijks leven.

Hoe ik het dossier beoordeel

Ik leg het verwachte herstel na de operatie naast het daadwerkelijke beloop. Zo wordt zichtbaar wat normaal is en wat afwijkt, en waarom.

Ik bepaal het moment van de medische eindtoestand: het punt waarop de situatie stabiel is en verdere verbetering op korte termijn niet te verwachten is, ook als er restklachten zijn. Als verbetering nog mogelijk is maar traag verloopt, spreek ik van een relatieve eindtoestand en is afronden (vaak) nog niet verstandig.

Ik vertaal patiëntvragenlijsten (PROMs) en röntgenbevindingen naar concrete belastbaarheid in werk en dagelijks leven. Ik geef aan welke beperkingen na een knieprothese blijvend kunnen zijn (zoals knielen of hurken). Urenbeperkingen en werkaanpassingen onderbouw ik met feiten uit het dossier en bekende herstelpatronen, niet met aannames.

Wat dit oplevert voor uw zaak

Een kort, helder en verdedigbaar medisch kader. Een realistische prognose en een duidelijk moment van (relatieve) eindtoestand. Een eenduidige vertaling naar belastbaarheid en re-integratie. Minder ruis met de wederpartij. Een snellere, eerlijkere en toekomstbestendige afwikkeling.

Werkwijze

Proportioneel en onafhankelijk. Niet meer onderzoek dan nodig. Wel tijdig het juiste. In gewone taal, leesbaar voor leken, inzetbaar voor causaliteit, schadebegroting en re-integratie.

Tilbury Medisch Advies – orthopedische diepgang, toegepast op uw dossier.
Heeft u een orthopedisch of traumachirurgisch dossier waarin causaliteit, eindtoestand of werkhervatting ter discussie staat? Neem vroeg contact op. Functie vóór foto houdt grip op het medisch deel en zet uw afwikkeling steviger neer.